கைக்கிளை

kai-k-kiḷai   n. id. +. 1. (Akap.)Unreciprocated sexual love, as one-sided;ஒருதலைக் காமம் கைக்கிளை முதலாப் பெருந்திணையிறுவாய் (தொல். பொ 1). 2. Poem in five viruttamverses treating of unreciprocated love; ஐந்துவிருத்தச் செய்யுளில் ஒருதலைக்காமத்தைப் பற்றிக்கூறும்பிரபந்தம். (இலக். வி 827.) 3. The third noteof the gamut, one of seven icai, q.v.; ஏழிசையுள்மூன்றாவதாகிய காந்தாரசுரம். (திவா.). 4. A kind ofverse. See மருட்பா கைக்கிளை பரிபாட் டங்கதச்செய்யுளோடு (தொல். பொ 430).  

kaikkiḷai   s. sexual love not reciprocated, ஒருதலைக்காமம்; 2. poem on love; 3. the palatal sound in music; 4. one of the strings of the lute, யாழின் நரம்பு.