மன்றாடி

maṉṟāṭi   n. மன்றாடு-. 1. Šiva,as dancing in the open; சிவபிரான். என்றுமன்றாடி சொல்ல (திருவாலவா. 52, 5). (உரி. நி.) 2.Intermediary, one who pleads the cause ofanother; பிறர்க்காக வழக்கெடுத்துரைப்போன்.வானகத்து மன்றாடிகள் தாமே (திவ். பெரியாழ். 4, 5,7). 3. One who brings a dispute before acourt for adjudication; சபையில் வழக்காடுபவன்.பழைய மன்றாடி போலுமிவன் (பெரியபு. தடுத்தாட்.48). 4. cf. மன்னாடி. Title of certain castesof Paḷḷas, Mūttāṉs; சில சாதியார் பட்டப்பெயர்.5. Shepherd; ஆட்டிடையன். (S. I. I. iii, 157, 7.)