பிச்சை

s. The plant or creeper of the water-melon.

பிச்சப்பழம், s. A water-melon, Cu curbita citrullus.

--பிட்சை--பிக்ஷை, s. Rice and other food given as alms, இரப்புணவு. 2. Alms, charity, தருமம். W. p. 61. BHIKSHA.--Fu. the proverb, see கச்சவடம், and தாலி. பிச்சைக்குமூத்தகுடி. A very poor family, near to beggary. பிள்ளைப்பிச்சைகேட்குதல், Asking [of God] the blessing of children.

பிச்சாகாரம்--பிக்ஷாகாரம், Food begged, alms; [ex ஆகாரம்.]

பிச்சாசரன்--பிக்ஷாசரன், s. A mendi cant beggar, பிச்சைக்காரன். W. p. 619. BHIKSHACHARA.

பிச்சாடனம்--பிக்ஷாடனம், s. Begging, mendicancy, இரப்பு. W. p. 619. BHIK SHAT'ANA. 2. A commemorative cere mony among Saiva brahmans. (R.)

பிச்சாதானம்--பிக்ஷாதானம், s. The taking of alms. 2. The giving of alms.

பிச்சாபாத்திரம்--பிக்ஷாபாத்திரம், s. A medicant's vessel.

பிச்சான்னம்--பிக்ஷான்னம், s. Rice given in alms; [ex அன்னம்.]

பிச்சைகேட்டல், v.noun. Begging, asking for alms.

பிச்சைகொடுக்க, inf. To give alms.

பிச்சைக்காரர், s. Beggars, mendicants.

பிச்சைச்சோறு, s. Boiled rice, given after a death.

பிச்சைத்தனம், s. Poverty, indigence, mendicity. 2. Meanness, beggarliness.

பிச்சைபண்ணுதல், v. noun. Religious mendicants partaking of a charitable feast. ஐயாதேவரீரடியேன் குடிசையிலின்றைக்குப்பிச் சைபண்ணவேண்டும். Sir, please to come and take a meal at my house to-day.

பிச்சைபோட--பிச்சையிட, inf. As பிச்சைகொடுக்க.

பிச்சைப்படி, s. A small sized mea sure. See படி. (R.)

பிச்சையிரக்க, inf. To beg.

பிச்சையுண்ணி, appel. n. One who lives by begging.

பிச்சையெடுத்தல்--பிச்சையேற்றல்- பிச்சைவாங்கல், v. noun. Receiving alms.