பிறர்

piṟar   n. id. Outsiders, strangers;அன்னியர். பிறர்க் கின்னா முற்பகற் செய்யின் (குறள்,319).

piṟr  

s. Others, neighbors. See பிறன். பிறரைப்பீடித்தல். v. noun. Afflicting, or vexing others.

பிறர்கருமத்திற்குடன்படல்--பிறர்க்குப் பொருள்வரவையுவத்தல்--பிறர்செல்வம்பொறுத்தல் --பிறர்துயர்க்கிரங்கல், v. noun. Beneficent acts. See தயாவிருத்தி.

பிறர்தம்மதமேற்கொண்டுகளைதல்--பிறர் நூற்குற்றங்காட்டல். See மதம்.

பிறர்துயர்காத்தல். Helping others in their tribulations. See அறம்.

பிறர்பொருட்டனுமானம், s. An in ference drawn for the benefit of others. See அனுமானம்.