புலவர்
pulavar
n. புல-மை. 1. Seeபுலமையோர். நரம்பின் மறைய வென்மனார் புலவர்(தொல். எழுத். 33). 2. Wise men, sages; ஞானிகள்.புலவரைப் போற்றாது புத்தே ளுலகு (குறள், 234). 3.Gods; தேவர். (திவா.) 4. Petty chieftains; குறுநில மன்னர். (W.) 5. Dancers, actors; கூத்தர்.(பிங்.) 6. Artisans, mechanics; கம்மியர். (பிங்.)7. Artists; ஓவியம் முதலிய கலைவல்லார். (பிங்.)8. The Cāḷukyas; சாளுக்கியர். (பிங்.) 9. A casteof cultivators in Coimbatore district, who resemble Koṅku Vēḷāḷas in their customs andmanners; கோயம்புத்தூர்ச் சில்லாவில் பழக்கவழக்கங்களில் கொங்குவேளாளரை யொத்தவராய்விவசாயம் செய்யும் ஒருசாதியார். (E. T. vi, 235.)10. Caste title of the members of certaincastes like the Paṉicavar and the Ōccar; பனிசவர் ஓச்சர் முதலிய சிலசாதியாரின் பட்டப்பெயர்.(E. T. vi, 57.) (E. T. v, 420.)
