சாம்பல்

v. noun. (substantively.) Ashes, அடலை நீறு. (c.) 2. (நிக.) A faded flower, பழம்பூ; [ex சாம்பு. v.] 3. (a corruption of சம்பு.) The நாவல் tree. (M. Dic.)

சாம்பலடிப்பெருநாள், s. (Rom. usage.) Ash-wednesday; also Shrove-tuesday.

சாம்பலாண்டி, s. A religious mendi cant whose whole body is smeared with ashes. 2. (fig.) A clown.

சாம்பற்குண்டி, s. [vul.] A sloven, a mean person.

சாம்பற்குதிரை, s. A grey horse. (c.)

சாம்பலிட்டுவிளக்க, inf. To clean or scour with ashes--as a vessel, brass plate, &c.

சாம்பற்குளிக்க, inf. [prov.] To im merse itself in ashes, as a brooding hen; to bathe in ashes.

சாம்பல்வண்ணம்--சாம்பனிறம், s. Ash color, grey color.

சாம்பல்வாழை--சாம்பல்மொந்தன், s. [loc.] An ash-colored plantain tree.

சாம்பற்பூக்க, inf. To form, as ashes on coals, or the appearance of ashes on fruits, or on the body; to grow ashy. (c.)

சாம்பற்பூசுணிக்காய், s. A kind of pumpkin. Cucurbita, L.

சாம்பனாரை, s. The ash-colored heron.