பயன்

s. Fruit, reward, profit, produce; result of good or bad actions, பலன். 2. Advantage, benefit, utility, aid, பிரயோச னம்; [corrupted from பலன்.] 3. Meaning, signification, interpretation, சொற்பொருள். 4. Width, breadth, extent, space, அகலம்.

பயனிலாள், s. A harlot as reaping no good either in this life or the next, வேசி.

பயனிலி, appel. n. A useless man, woman, or thing.

பயனிலை, s. [in gram.] The attribute or predicate, the word that completes the sense, in whole or in part, பொருண் முடிபு.--Of this there are: 1. the verb completing an action, as சாத்தன்வந்தான்; 2. the verb elided, when the noun includes the action, as சாத்தன்அவன்; 3. the verb understood, in a question, as சாத்தன்எவன்.

பயனில்சொல், s. [neg. பயனிலசொல் லாமை.] Useless words, one of the four kinds of இழிசொல்.

பயனுவமை-பயனுவமம், s. One of the four kinds of simile. See உவமை.

பயன்கருத்து, s. Substance of the meaning of a verse.

பயன்கொள்ள, inf. To profit, to avail, to turn to account. 2. To reap benefit.

பயன்சொல்ல--பயன்பண்ண, inf. To interpret verses, to render the meaning, to expound, பயனுரைக்க.

பயன்சொல்லிப்படிக்க, inf. To read and interpret the Puranas; commonly by two persons.

பயன்படுசொல், s. Words of weight, sage remarks, good sayings. பயன்படும்படியாய். So that it may tend to usefulness.

பயன்பழக்க, inf. To teach the mean ing of verses.

பயன்முடிவு--பயன்முற்று, v. noun. In interpreting verses the portion taken to be rendered at one time, பொருள்முடிவு.