எதுகை

s. Initial rhyme, commonly occurring in the second letter of every line in the stanza. (See தொடை.) 2. [vul.] (fig.) Agreement, union, consonance, similarity, பொருத்தம். (p.)

தலையாகெதுகை, s. In rhyme, similarity of the first class in which all the letters except the initial of the first foot in each line through the stanza are the same--as சொற்போர்புரிவர்நான்மறை யாறங்கமுணர்ந்ததொழுகுலத்தோர், விற்போர்புரிவர் நெடியசிலையிராமனனையவிறல்வேந்தர், பொற்போர் புரிவர் பிறர்பொருளுந்தம்போற் பேணிப்புரிவணிகர், நெற்போர்புரிவரந்நகரில்வேளாண்குலத்து நெறியி னரே.

இடையாகெதுகை, s. Consonance of a medial kind in which the second letter only ryhmes--as அகரமுதலவெழுத் தெல்லாமாதி, பகவன்முதற்றேயுலகு.

கடையாகெதுகை, s. Consonance of an inferior order including every kind except the two given above.

ஆசெதுகை, s. An exception to the general rule of எதுகை; i. e. when the second letter of the first line is ய, ர, ல, or ழ, it may be omitted in the following lines when necessary.

வழியெதுகை, s. The agreement of the second and third letters in the first, second, and sometimes the third feet in every line through the stanza.

நெடிலெதுகை, s. The rhyming of the long consonants in a poem--as ஆவாவென்றேயஞ்சினராழ்ந்தாரொருசாரார், கூகூ வென்றேகூவிளிகொண்டாரொருசாரார், மாமாவென் றேமாய்ந்தனர்நீந்தாரொருசாரார், ஏகீர்நாகீரென்செய் துமென்றாரொருசாரார்.

இனவெதுகை, s. The rhyming of the same class of consonants in a poem. It consists of three kinds: 1. வல்லின வெதுகை, the consonance which occurs when the second letter of each line of a stanza is any one of the வல்லினம் consonants, உ-ம். தக்கார்தகவிலரென்பதவரவ ரெச்சத்தாற்காணப்படும். 2. மெல்லினவெதுகை, the consonance which occurs when the second letter of each line of a stanza is any one of the மெல்லினம் consonants, உ-ம். அன்பீனுமார்வமுடைமையதுவீனுநண்பென் னுநாடாச்சிறப்பு. 3. இடையினவெதுகை, the consonance which occurs when the se cond letter of each line of a stanza is any one of the இடையினம் consonants, உ-ம். எல்லா விளக்கும் விளக்கல்ல சான்றோர்க்குப் பொய்யாவிளக்கேவிளக்கு.