கருமி

karumi   n. karmin. 1. One whocontents himself with the mere performance ofsuch religious rites as have been enjoined andwho does not rise spiritually higher; தன்சாதிக்குஉரியனவாய்ச் சாஸ்திரம்விதித்த கிரியைகளைச் செய்வோன் தன்சாதி கருமமேபற்றி முத்தனாமவன் . . கருமி (வேதா. சூ 14). 2. Atrocious sinner; தீவினையாளன். (W.) 3. Miser; உலோபி Colloq.