கழுத்து

s. The neck of a person, brute, thing, &c., கண்டம்.

கழுத்தடி, s. The lower part of the nape of the neck, தோண்மேல்.

கழுத்தறுக்க, inf. To cut the throat, to server the wind-pipe. முன்விட்டுப்பின்னின்றுகழுத்தறுக்கலாமோ...... Would you bid one take precedence and then cut his throat? ஒருவன்கழுத்திலேகட்டிவிட. To devolve unpleasant consequences on another. 2. To attribute a crime or blame to a per son. 3. To impose on another unsale able goods, or a woman ineligible for marriage.

கழுத்திடுகயிறு, s. Halter for a beast.

கழுத்திருத்த, inf. To have the neck pressed down with a heavy load. (c.)

கழுத்திலேகயிறுபோட, inf. To threaten self-immolation for the purpose of recovering debts, &c. 2. To be very treacherous, insidious, perfidious. (c.).

கழுத்துக்குட்டை, s. A neckcloth, a cravat. (c.)

கழுத்துக்கொடுக்க, inf. To lay down the neck for another on the block, to subject one's self to inconvenience or danger. 2. To expose one's life by a commission of crime. 3. To submit to the yoke as bullocks.

கழுத்துச்சந்து, s. The joint of the neck.

கழுத்துச்சுளுக்கு, s. Straining of the ligaments of the neck by violent turning of the head.

கழுத்துத்திருக, inf. To wring off the head of a fowl, &c. 2. To throttle, twist the head.

கழுத்துநெடியபானை, s. A long necked pot.

கழுத்துப்பட்டிகை, s. A collar, a cape.

கழுத்துப்பட்டை, s. The collar of a cloak.

கழுத்துப்பருத்திருக்க, inf. To have a thick neck.

கழுத்துப்பொருத்தம், s. One of the ten பொருத்தம் for marriage, மணப்பொருத்தம் பத்திலோன்று. (c.)

கழுத்துமுறிக்க--கழுத்தைமுறிக்க, inf. To break the neck--spoken of the power, &c., of demons. வேண்டாமென்றுகழுத்தைமுறிக்கிறான். He ab solutely refuses, it is very repugnant to his feelings, &c.

கழுத்துவெட்டி, s. A cut-throat, a betrayer, an assassin. (c.)

கழுத்தூட்டி, s. The throat. (p.)

கழுத்தேறுதண்டம், s. Aggravated or very heavy punishment.

கழுத்தைநெரிக்க, inf. To throttle one.

கட்டுக்கழுத்தி, s. A married woman.