கிந்து

கிறேன், கிந்தினேன், வேன் கிந்த, v. n. [perhaps from குந்து.] To stand or walk on the toes (with one foot or both); to go a tip-toe, படங்குந்திமிதிக்க. 2. To hop, to leap about on one leg--as boys in the play called நொண்டிவிளையாட்டு. 3. To limp, to halt, to hobble, நொண்டிநடக்க. (c.) கீற்றுக்கால்கொடுகிந்தித்திரிவீர்காள். O ye that limp about with chapped feet. (p.)

கிந்திநடக்க, inf. To walk on the toes. 2. To hobble, to limp.

கிந்திநிற்க, inf. To stand on tip-toe.

கிந்தியடிக்க, inf. [prov.] To hop about in a square made on the sand, touching others in the way, &c.; a kind of play among boys.

கிந்துகாலன், s. (fem. கிந்துகாலி.) [vul.] A man that hobbles, going a tip-toe on one foot, குந்துகாலன்.