குடல்

s. Bowels, entrails, intestines, garbage, குடர்--Note. இரைக்குடல், கல்லுக்கு டல், சிறுகுடல், தீனிக்குடல், பெருங்குடல்மணிக் குடல், மலக்குடல்--are different kinds of குடல் (See those words.) 2. A kind of fungous matter in the hollow of gourds, &c. காய்குடல். 3. Pith in the body of trees, மரக்குடல். 4. Streaks running down the interrior of plantains and other fruits, பழக்குடல். குடலதிருகிறது. The bowels tremble. குடலுங்கூந்தலுங்கொண்டதுகோலம். The bow els and the hair must be treated as ac customed. குடலழுகினபூசனிக்காய். A pumpkin, the internal part of which is rotten. குடல்கொழுத்தது. The bowels are grown fatty; causing a bad appetite--also ex citing pride. குடலெரிகின்றது. The bowels are yearn. குடலேறிக்கொண்டுது. The bowels are twist ed or deranged--as by assuming an un natural position. குடலொட்டிக்கழிய. To have a flux from noxious matter in the bowels; to have a severe and copious discharge at stool.

குடலேற்றம், s. Twisting or derange ment of the bowels, See ஏற்றம்.

குடல்மாலை, s. The folds or turnings of the bowels.

குடல்வலி, s. Aching pains in the bowels, caused often by continued hunger.

குடல்வாதம், s. A disease causing flat ulency and frequent watery discharges.

குடல்கவ்வு, s. The omentum, caul.

குடற்பிரிவு, v. noun. [prov.] A dislodg ment of the bowels.

குடற்புரை, s. The orifice of the bowels.

குடற்பை--குடற்போர்வை, s. The womb, uterus.

குடலறவோட, inf. To run very fast so as to cause the bowels to pant; lit. loosen or part.

குடலைப்பிடுங்க, inf. To draw out the entrails. 2. (metoph.) To heave, retch, nauseate.

குடல்காய்தல், v. noun. Drying of the intestines--being without food: starv ing.