கூடகாரம்

kūṭakāram   n. kūṭāgāra. 1.Hall in the topmost floor of a house; மேன்மாடம் (இறை. 21, 112.) 2. Balcony; மாளிகையின்நெற்றிக்கூடு. (சீவக. 2328, உரை )  

kūṭakāram   n. cf. kūṭāgāra.Mansion, house; கூடம். கூடகாரத்திற்குத் துப்பாகும் (புறத்திரட்டு, 1104).

kūṭakāram   கூடாரம், s. balcony; 2. the hall in the topmost part of a house (கூடாரம்).