சொறி

s. Itching, tingling, தினவு. 2. Scab, scurf, eruption; a small kind of itch, சொறிசிரங்கு. 3. Roughness, inequality of surface, மரச்சொறி. 4. Nettles, &c., which cause itching or tingling, கடற்சொறி. (c.) எறிவானேன்சொறிவானேன். Why offend and then ask pardon? [prov.]

சொறிபிடிக்க, inf. To become itchy.

சொறிசொறியாயிருக்க, inf. To be rough, full of asperities. 2. To be scabby--as itch.

சொறிக்கல், s. [improp. சொரிக்கல்.] Lime-stone, சுக்கான்கல். 2. Laterite or iron-stone, தவளைக்கல். 3. Saffron-stone, மஞ்சட்கல்.

சொறிக்கிட்டம், s. Iron dross, கிட் டக்கல்.

சொறிதேய்க்க, inf. [prov.] To rub against a post--as a beast. என்னிலேசொறிதேய்க்கவருகிறான். He comes to rub his back against me; i. e. he thinks me of no account, or, comes to quarrel with me.

சொறித்தேமல், s. A ring-worm.

சொறித்தவளை, s. [also சொறியாந்த வளை.] A large kind of frog, whose skin is rough.

சொறிநாய்--சொறிபிடித்தநாய், s. An itchy dog. (c.)

சொறியன், s. A scabby person, 2. (M. D.) A frog, ஓர்தவளை.

சொறியாடு, s. A scabby sheep.

சொறியெழும்ப, inf. [prov.] To rise as splinters, roughness in timber, &c.

பாற்சொறி, s. Scabbiness from want of milk.

கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To itch, tingle, as severe itching, நமை யுண்டாக. 2. v. a. To scratch in order to allay itching, சுறண்ட. 3. (fig.) To crave, solicit meanly, கெஞ்சிக்கேட்க. (c.)

சொறிகட்டை, s. [prov.] A rubbing stone or post, for cattle.

சொறிகட்டையானவன், appel. n. A mean, spiritless person; (lit.) a rubbing post.

சொறிகரப்பன், s. Scurf that causes intense itching.

சொறிசிரங்கு, s. Small itch. See சிர ங்கு.

சொறிந்துகொடுக்க, inf. To urge, incite, pat. சொறிந்துகொண்டிராமல்சுறுக்காகச்செய். Do not scratch over it, but do it quickly. சொறிந்துதேயாதஎண்ணெயும் பரிந்திடாதசோறும் பாழ். Oil not well rubbed in, and rice given without kindness, are lost.

சொறிவு, v. noun. Itching, scratching, சொறிதல்.