தடுமாறு

கிறேன், தடுமாறினேன், வேன், தடுமாற, v. n. [improp. தடமாடு.] To be puzz led, perplexed, disconcerted, bewildered, கலங்க. 2. To be displaced, to be deranged, to be disordered, கலைய. 3. To doubt, to hesitate, to be in suspense, சந்தேகிக்க. (c.) மனந்தடுமாறேல். Be not perplexed. (Avv.)

தடுமாறித்திரிய, inf. To roam, as a vagabond.

தடுமாறியிடமொழிக்க, inf. To manage business without method or order. (R.)

தடுமாறிவிழ, inf. To slip and fall.

தடுமாற்றம், v. noun. [improp. தடமாட் டம்.] Perplexity, perturbation, bewider ment. கலக்கம். 2. Doubt, hesitancy, suspense, சந்தேகம். 3. Mistake, prone ness to mistake, தவறுகை. 4. Aberration of mind, delirium, மயக்கம். (c.) அவனுக்குத்தடுமாற்றமாயிருக்கிறது. He is con fused.

தடுமாற்றக்காரன், s. A person with a confused mind, one perplexed, puzzled. 2. A forgetful person, மறதிக்காரன்.