தண்டாயம்

taṇṭāyam   n. id. + ஆயம் Instalment; தவணைப்பகுதி. (W.)  

taṇṭāyam   n. cf. daṇḍa.[M. taṇṭāyam.] Pole for carrying a burden orvehicle, yoke; பாரந்தாங்குந் தண்டு Loc.  

taṇṭāyam   n. A kind ofpincers; குறடுவகை. திருவிலர் நாவினைவாங்க வாங்குதண்டாயத்தினால் வலித்து (பெரியபு. சத்தி. 4).

taṇṭāyam   s. a long pole for carrying burdens; 2. a term, an instalment, கத்தாயம்.

மூன்று தண்டாயத்திலே, in three terms or instalments.