தம

tm   . A particle used in Sanscrit to ex press the superlative--as சத்தம், pure, சுத்த தம, most pure. See தமம்.

tm   க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To be mitigated, abated, தணிய. 2. To be abundant, plentiful, நிரம்ப. (c.) வயிறுதமத்தது. The stomach is filled. பசிதமத்துப்போயிற்று. Hunger is appeased. தானியந்தமத்தது. Corn has become very cheap.

tampi   tampi தம்பி younger brother; boy, address form to male servants