திரிகை

tirikai   n. திரி¹-. [K. tirike.]1. Roaming, wandering; அலைகை. 2. Hand-mill; ஏந்திரம் Colloq. 3. Potter's wheel; குயவன்சக்கரம். குயவர் திரிகையென (கம்பரா. மூலபல.165). 4. Musical instrument; இடக்கைமேளம்.(யாழ். அக.) 5. (Nāṭya.) A particular gesture indance; கூத்தின் அங்கக்கிரியைவகை. (சிலப். பக். 81.)  

tirikai   n. முந்திரிகை 1.Cashew nut. See முந்திரி (மலை.) 2. Commongrape vine. See கொடிமுந்திரி (W.)  

tirikai   s. a potter's wheel, குலாலன் சக்கிரம்; 2. a hand-mill, ஏந்திரம்.