தீத்திறம்

tī-t-tiṟam   n. id. +. 1. Murder,heinous deed; கொலைமுதலிய தீச்செயல். தீத்திறம்புரிந்தோன் செய்துயர் நீங்க (சிலப். 15, 71). 2. Fire-sacrifice; அக்கினிகாரியம் தீத்திறம் புரிந்தோன்செப்பக் கேட்டு (சிலப். 11, 57).