துவட்சி

tuvaṭci   n. துவள்-. 1. Flexibility; ஒசிவு. தொந்தனைத் துவட்சி நீங்கான் (குற்றா.தல. கவுற்சன. 26). 2. Withering, fading;வாடுகை (பரிபா. 6, 64, உரை ) 3. Exhaustion;சோர்வு. ஸம்லேஷத்தாலுண்டான துவட்சியாலேதடுமாறி (ஈடு, 1, 4, 3). 4. Instability; சலனம் துவட்சியிலா மிக்க நிலையாம் (ஞானவா. உபசா. 62).5. cf. துவர்¹-. Dryness; வறட்சி Colloq.  

tuvṭci   v. noun. See துவள்.