தெய்வீகம்

teyvīkam   n. id. See தெய்விகம், 4. தெய்வீகமாக நீர்தாமித் திசையில் வந்தது(சிவரக. சிவடுண்டிவன. 44).  

teyvīkam   s. what is divine, திவ்வியம்; 2. divinity; 3. providence, தெய்வச் செயல்; 4. chance, தற்செயல்.

தெய்வீகமாய்த் தப்பிப் பிழைத்தேன், I escaped providentially.

தெய்வீகபுருஷன், a holy man, divine person.

தெய்வீகமாய்ப்போக, தெய்வீகமடைய, to obtain eternal bliss, to die a happy death.

இராசீகதெய்வீகம், earthly or divine power.

இராசீக தெய்வீகம் யாருடையது, who is to sustain the loss in case of any unforeseen accident (by royal or divine power)?