நிறுத்தல்

piṉṉatu-niṟuttal   n. id. +. (Gram.) Placing later what ought tocome earlier in a treatise, one of 32 utti, q.v.;முப்பத்திரண்டுத்திகளுள் முன்வைக்கவேண்டியதைப்பின்னேவைக்கும் உத்திவகை. (நன். 14.)

niṟuttl   v. noun. Putting off, not giving, post-poning, கொடாமை. 2. Weigh ing, நிறுக்குதல். 3. As நிறுப்பு, 1. 2. (சது.)