பண்டாரி

paṇṭāri   n. bhāṇḍārin. 1.[M. paṇṭāri.] Treasurer or storekeeper; treasurer of a religious establishment (R. F.);பொக்கிஷக்காரன். 2. A title of the Uṭaiyār caste;உடையார்சாதிப் பட்டப்பெயர். 3. Ship cook;கப்பற் சுயம்பாகி. Naut. 4. See பண்டாரப்பிள்ளை.5. Supercargo; மரக்கலப்பண்டங் காப்போன்.Naut.

paṇṭāri   n. See பண்டாரம்², 2.(W.)

pṇṭāri   s. One who has charge of goods or treasure, பொக்கிஷக்காரன். 2. A class of agriculturists, வேளாண்மைச்செய்வாரி லோர்வகுப்பு. 3. A ship-cook, நாவாய்ச்்சுயம் பாகி. 4. As பண்டாரப்பிள்ளை. 5. (R.) A supercargo. 6. See பண்டாரம். Sa.