பள்ளத்தாக்கு

paḷḷa-t-tākku   n. பள்ளம்+. [K. haḷḷadatāku.] 1. Valley; மலைகளின்இடைப்பட்ட தாழ்விடம். 2. Low land; தாழ்ந்தபூமி  

paḷḷattākku   s. a valley, see தாக்கு.