பிறப்பு

v. noun. Birth, nativity, trans migration, உற்பத்தி. (See யாக்கைக்குறுகுற்றம்.) 2. Origin, derivation, descent, தோற்றம். 3. Order or scale of beings, class of ex istences, including animals and vegetables, சாதி. 4. Fear, alarm, as originating பயம். 5. Closeness, thickness, denseness, நெருக் கம். 6. (c.) Beginning, commencement--as of the year, or month, தொடக்கம். 7. [in com bin.] A person as characterized by any distinguishing quality, as அவனொருதெய்வப்பி றப்பு, இவனொருமிருகப்பிறப்பு. 8. A brother or sister, கூடப்பிறந்தவர். 9. [in prosod.] A tech nical term applied to a foot ending in மலர் with 2 short, ஓர்குற்றுகரவாய்பாடு.-For the seven kinds of birth, see ஏழுபிறப்பு.

மறுபிறப்பு, s. Another birth. 2. [in. Chris. use.] The new birth. See மறு.

பிறப்பிடம், s. The place of origin, உறைவிடம். (சது.)

பிறப்பிலி, appel. n. Any thing innate. 2. One without brothers and sisters. 3. The deity, as unborn. (சது.)

பிறப்பிறப்பு, s. Birth and departure from the body as incident to the soul, till it attains union with the deity.

பிறப்பிறப்பில்லான், appel. n. The Su preme Being, கடவுள். (சது.)

பிறப்புத்தொந்தம், s. [prov.] Hereditary talents, virtues, vices, excellencies, fail ings, &c., natural capacity.

பிறப்புவழி, s. Family line, lineal de scent. 2. Hereditary disposition.

பிறப்புவாசி, s. That which is natural or inherent, as faculties of the mind or the completeness or defects of the body, சுபாவீகம்.

பிறப்பொழுக்கம், s. Conduct proper for the tribes of men respectively.