பீ

s. Excrement, f&oe;ces, மலம் low usage.

ஆப்பீ, s. Cow's dung. [poet.]

பன்றிப்பீ, s. Pig's dung. [not of other animals.]

மூக்குப்பீ, s. The mucus of the nose.

பீக்குடல், s. The straight gut, மலக் குடல். (Old Dic.)

பீநண்டு, s. Common crabs. See நண்டு.

பீநாறி, appel. n. A stinking person.

பீநாறிச்சங்கு, s. A hedge shrub of an offensive smell, as சங்கங்குப்பி, Cleroden dron increne.

பீநாற்றமடிக்க, inf. To stink as human ordure.

பீநாறிமரம், s. [sometimes பீநாற்றமரம்.] A tree smelling like ordure having me dicinal properties, Sterculia f&oe;tida, L. (Drury's Bot.)

பீயாக்க--பீயாக்கிப்போட, inf. To corrupt, to reduce to dung.

பீவண்டு, s. A beetle, Scarab&oe;us fema rius.