புத்து

puttu   n. put. A hell for thosewho die sonless; புத்திரனில்லாதார் அடையும் நரகவகை. புத்தான கொடுவினையோடு (கம்பரா. திருவவ.36).

puttu   n. Buddha. Buddhism;பௌத்தமதம். புலையற மாகி நின்ற புத்தொடு சமணமெல்லாம் (திவ். திருமாலை, 7).

puttu   n. Corr. of புற்று.

puttu   see புது, புற்று.