புன்புலம்

puṉ-pulam   n. id. +. 1.Waste land; தரிசு நிலம். புன்புலத் தமன்ற சிறியிலைநெருஞ்சி (குறுந். 202). 2. Dry land; புன்செய்நிலம். கானவைப்பிற் புன்புலத்தானே (குறுந். 183).3. Arid, barren place; புல்லிய இடம். புன்புலக்களத்திடை (கம்பரா. முதற். 119). 4. Mean understanding; புல்லிய அறிவு. புன்புலத் தரக்கன் (கம்பரா. மகுட. 28).