புருஷோத்தமன்

puruṣōttamaṉ   n. puruṣōttama. 1. Most excellent man; சிறந்தவன். பிறர் பொருட்காசையில்லாத செய்கையோன் புருஷோத்தமன் (திருவேங். சத. 53). 2.Viṣṇu, as the Supreme Being; திருமால். புருஷோத்தமன் தெய்வமென்பதும் (திருவேங். சத. 1).