புழை

puḻai   n. prob. போழ்-. cf. புரை&sup5;. [M.puḻa.] 1. Hole; துளை. தம்பத்தின் மேற் புழையேழுள வாக்கி (திருநூற். 23). 2. Tube, pipe; குழாய்.(W.) 3. Entrance, gate; வாயில். திருந்தெயிற் குடபாற் சிறுபுழை போகி (மணி. 6, 22). 4. Secret way,sally-port; சிறுவாயில். வாயிலொடு புழையமைத்து(பட்டினப். 287). 5. Forest-path; காட்டுவழி.கவைமுள்ளிற் புழையமைப்பவும் (புறநா. 98). 6.Narrow path, by-path; ஒடுக்க வழி. புழைதொறுமாட்டிய (மலைபடு. 194). 7. Window; சாளரம்.சில்காற் றிசைக்கும் பல்புழை நல்லில் (மதுரைக். 358).8. Archer's bastion; ஏவறை. கவையுங் கழுவும்புதையும் புழையும் (சிலப். 15, 212). 9. Hell; நரகம்.போகும் புழையுட் புகுந்து (ஏலாதி, 11).

puẕai   s. hollowness, tubularity, துவா ரம்; 2. tube, pipe, hole, குழாய்; 3. wicket in a gate.

புழைக்கடை, a back door.

புழைக்கை, an elephant's trunk, தும் பிக்கை; 2. an elephant, as having a trunk.

கற்புழை, a hole in a stone.