பெறு

peṟu   கிறேன், பெற்றேன், வேன், பெற, v. a. To obtain, attain, secure, possess, அடைய. 2. To beget, generate, செனிப்பிக்க. 3. To bring forth, to have children, பிரச விக்க. 4. To experience, to be affected fa vorably or unfavorably, அனுபவிக்க. 5. To have the benefit or enjoy the privilege of, சுகிக்க. 6. v. n. To be worth, to bring a price, to be valid for, விலைபெற. 7. To be worthy, தக.--Note. In some cases this verb when preceded by another in the infinitive has much the sense of பட, as அடையப்பெறும், it may be had; சொல்லப் பெறும், it may be said; காணப்பெற்றறேன், I obtained sight of. ஆதாயத்தைப்பெற்றான். He obtained profit. இதுபடும்பிரயாசத்தைப்பெறாது. It is not worth the trouble. பத்துப்பணம்பெறும். It is worth ten fanams. அவன்பெறுமானவன். He is a worthy man. ஒருகாசும்பெறாதவேலை. It is worth nothing. பெற்றமனம்பித்துப்பிள்ளைமனங்கல்லு. The heart of the mother is bile [water]; the heart of the child is stone.

பெறாத, neg. rel. part. Insufficient, un sound, ineffectual, &c. பெறாதஈடு. Insufficient security. பெறாதகாரியம். An unsound argument, or ineffectual lawsuit. பெறாதபேச்சு. Worthless talk. ஆற்றப்பெறாதவேதனை. Intolerable tor ment. (p.)

பே பேசாதே. Don't speak, don't tell.

பேசத்தெரியாதவன், appel. n. One who is not a good speaker, or who cannot negociate, &c.

பேசாதபேச்சு, s. Improper talk. 2. Indecent or obscene language.

பேசாமடந்தை, s. A princess who re solved not to speak, but was forced to do so by Vikramaditya.

பேசாமலிருக்க, inf. To be silent.

பேசிக்கொண்டிருக்க, inf. To be con versing socially.

பேசுவாய், s. A chief minister of the Tanjore kings. (Beschi.)

பேச்சு, v. noun. Speaking, பேசுதல். 2. Speech, language, பாஷை. 3. Decla ration, expression, விளம்புதல். 4. praise, புகழ். 5. Conversation, talk, subject of conversation, சம்பாஷணை. 6. Errand,

பெறுத்த, inf. [prov. in combin. v. noun. பெருத்தல்.] To cause, பெறுவிக்க. நிலைபெறுத்தலும், நீக்கலும், Establishing and removing or destroying. (இரா.)

பெறுமதி, s. [prov. பெறுதி.] Worth, value, தகுதி. 2. Ability, திராணி. 3. Validity, security, உறுதி. 4. Prize, re ward, வெகுமதி.

பெறுவதுகொள்வோர், appel. n. Pros titutes, வேசையர். (p.)

பெற்றகடன், s. Obligation which the child owes to its parent, especially the mother, for giving it birth, தாய்க்குச்செய்யு முரிமை.

பெற்றதகப்பன், s. One's own father.

பெற்றதாய், s. One's own mother.

பெற்றபிள்ளை, s. One's own child.

பெற்றவயிறெரிய, inf. To grieve, yearn, as a mother at the death or sufferings of her child.

பெற்றவன், appel. n. A father, [fem. பெற்றவள்.] 2. [in combin.] One who has received, as பெயர்பெற்றவன், வரம்பெற்றவன்.

பெற்றார், appel. n. Parents, இன்றார்.

பெற்றார்பிறந்தார், appel. n. Parents, brothers, and sisters.

பெற்றுவளர்க்க, inf. To bring forth and bring up a child.

பெறல்--பெறுதல், v. noun. Obtaining, அடைதல். 2. Finding, getting, கிடைத்தல். (சது.)

peṟu   4. 1. peru (pera, pettu) பெறு(பெற, பெத்து) 2. keTekkum imp. v. கெடெக்கும் 1. give birth to 2. get, obtain, receive; achieve