மச்சம்

s. A small piece cut from a lump of gold before it is given to a goldsmith to work up, மாற்றறியவெட்டும்பொன். 2. A black spot or mole on the skin, மச்சை. (c.)

மச்சப்பொன், s. A piece of gold kept as a sample.

மச்சம்படர, inf. See தேமல்படர.

s. Fish, மீன். W. p. 632. MAC'HC'HA. 2. A kind of fish, probably the saphari, in which Vishnu is fancied to have been incarnate. See திருமாலவதாரம். 3. Pisces of the Zodiac, மீனவிராசி. 4. One of the eighteen Puranas. See புராணம். 5. A country including Dinajpur and Rang pur, one of the middle divisions of India, ஓர்தேசம். W. p. 635. MATSYA.

மச்சகந்தி--மச்சோதரி, s. (S't.) The mother of the poet Vyasa, வியாசன்றாய்.

மச்சக்கொடி, s. A flag on which a fish is delineated.

மச்சஞ்சாப்பிடுதல், v. noun. Eating fish as distinguishing caste.

மச்சதேசம், s. The Matchia country, in Central India, விராடபுரம்.

மச்சபுராணம், s. The மச்சம் Purana.

மச்சமுனி, s. A distinguished poet and philosopher of the Sidd'har class, contemporary with Agastya; of his compositions, only a treatise, வாதநிகண்டு, is extant. See சித்தர்.

மச்சமுனிபாடல், s. The poetry of மச்சமுனி.

மச்சயந்திரம், s. A mark for archers in shape of a fish.

மச்சாவதாரம், s. The incarnation of Vishnu in the form of a fish.

மச்சவிராசி, s. Pisces--as மச்சம்.

மச்சேந்திரநாதர், s. [hon.] One of the nine Sid'dhars. See நவசித்தர்.