மட்டையர்

maṭṭaiyar   n. மட்டை².Jains, as bald-headed; சமணர். துவரியாடையர்மட்டையர் சமண்தொண்டர்கள் (திவ். பெரியதி. 2, 1,6).

மட்டைவைத்துக்கட்டு-தல் maṭṭai-vaittu-k-kaṭṭu-, v. மட்டை¹ +. tr. 1. To fastenthe top of a basket with fibres of palmyra stem;கூடையின் மேற்பகுதியைப் பனைமட்டையின் பிளந்தசிம்பு வைத்துப் பின்னுதல். 2. To fasten splintson a broken limb; உடைந்த எலும்புகள் கூடும்படிமரச்சிம்புவைத்துக் கட்டுதல்.--intr. To supportanother in his fault; ஒருவன்குறைவைத் தாங்கிப்பேசுதல்.