மத்தகம்

mattakam   n. mastaka. 1.Head; தலை. மத்தகத்திடைக் கைகளைக் கூப்பி (திவ்.பெரியாழ். 4, 5, 2). 2. Top, crown; உச்சி. வாள். . . மத்தகத் திறுப்ப (சீவக. 2251). 3. Forehead;நெற்றி. மத்தகஞ்சேர் தனிநோக்கினன் (திருக்கோ.106). 4. A kind of head-ornament, worn bywomen; தலைக்கோலம். மத்தக நித்திலம் (பரிபா.16, 5). 5. Round protuberance on the templesof an elephant; யானையின் கும்பத்தலம். (சூடா.)மத்தயானை மத்தகத்து (திவ். திருச்சந். 58). 6.Elephant's forehead; யானைநெற்றி. (பிங்.) 7.Front; முகப்பு. மத்தகமணியொடு (சிலப். 6, 91). 8.Face of precipitous rock; மலைநெற்றி. (சூடா.) 9.Arid land; தரிசு நிலம். (W.)

mattakam   மஸ்தகம், s. the head-top, தலை; 2. the fore-head, நெற்றி; 3. the forehead of an elephant; 4. bad ground, பொல்லாநிலம்.