மன்னும்

maṉ-ṉ-um   மன்¹. adv. Mostprobably; exceedingly; பெரும்பான்மையும்.(திருக்கோ. 131, உரை.)--part. An expletive; ஓர்இடைச்சொல். காதலாள் பெயர் மன்னும் (சிலப். மங்கலவா. 29).