மருகன்

marukaṉ   n. prob. மருவு-. 1. Aman's sister's son or a woman's brother's son;ஒருவனுடைய சகோதரிமகன் அல்லது ஒருத்தியின்சகோதரன் மகன். வானவரைப் பணிகொண்ட மருகாவோ (கம்பரா. சூர்ப்பண. 111). 2. Son-in-law;மகள்கணவன். மலைக்கு மருகனைப் பாடிப்பாடி (திருவாச. 9, 6). 3. Descendant, scion, member of aclan; வழித்தோன்றல். சேரலர் மருக (பதிற்றுப். 63,16).

marukaṉ   s. (fem. மருகி) a son-in-law, மருமகன்; 2. a nephew.