மித்திரன்

mittiraṉ   n. mitra. 1.Friend, ally, adherent; நண்பன். மித்திரர் வதனநோக்கான் (கம்பரா. மாயாசீ. 60). 2. Relative;உறவினன். (நாமதீப. 188.) 3. A deity representing the sun, one of tuvātacātittar, q.v.;துவாதசாதித்தரு ளொருவன். (நாமதீப. 66.) 4. Sun;சூரியன். (நாமதீப. 95.)

vicuvāmittiraṉ   s. See விசுவம்.