முண்டு

muṇṭu   n. முண்டு-. [K.moṇḍu.] 1. Petulance, obstinacy; முருட்டுத்தனம். (யாழ். அக.) 2. Vehement attack; முனைந்துசெய்யும் எதிர்ப்பு. 3. Stupidity; மடமை. (யாழ்.அக.) 4. Knot, as in a tree; மரமுதலியவற்றின்கணு. 5. Bulging or protuberance; திரட்சி. 6.Short log; wooden prop; சிறுகட்டை. Loc. 7.Joint of the body; உடற்சந்து. முண்டிலே பட்டது.Colloq. 8. Hump; திமில். Loc.

muṇṭu   n. [K. M. munḍu.] Short-sized cloth; சிறுவேஷ்டி. (நாமதீப. 780.)

muṇṭu   s. an under girdle-cloth of four cubits; 2. obstinacy, முரண்டு; 3. stupidity, மூடத்தனம்.

முண்டுக்காரன், a refractory fellow.

முண்டுத்தனம், obstinacy, unruliness.

muṇṭu   III. v. i. be unruly or refractory, act saucily, முரண்டு.