முனிவு

muṉivu   n. முனி-. [K. munipu,M. munivu.] 1. Anger, wrath; கோபம். முனிவுதீர்ந்தேன் (கம்பரா. வருண. 82). 2. Dislike, aversion; வெறுப்பு. (தொல். சொல். 386.) 3. Fatigue;களைப்பு. 4. Suffering; வருத்தம். முனிவிகந்திருந்த. . . இரவல (சிறுபாண். 40). 5. Endeavour;முயற்சி. (சிவதரு. சிவத. 1, உரை.)