மும்மலம்

mu-m-malam   n. மூன்று +.1. (Šaiva.) The three impurities of the soulwhich cling to it until it attains final liberation, viz., āṇava-malam, kaṉma-malam, māyā-malam; ஆணவமலம், கன்மமலம், மாயாமலம் என்றமூவகை மலங்கள். மயக்கமாயதோர் மும்மலப் பழவல்வினைக்குள் (திருவாச. 30, 7). 2. The threeout of the five impurities of the soul, viz.,āṇavam, māyēyam, tirōtāṉam; பஞ்சமலத்துள்ஆணவம், மாயேயம், திரோதானம் என்ற மூவகைமலங்கள். 3. See முக்குற்றம். (சீவக. 96, உரை.)