மெய்க்காட்டு

meykkāṭṭu   n. மெய்க்காட்டு- +. 1. Personal attendance; நேரில்வந்துதோற்றுகை. தேவர்களைச் சனியும் புதனும் மெய்க்காட்டுக் கொண்டு . . . போருகிற இந்திரனும் (ஈடு, 3,6, 4). 2. Parade, review of an army; சேனையைப் பார்வையிடுகை. மெய்க்காட்டிட்ட படலம்.(திருவிளை.) 3. See மெய்க்காட்டுவேலை.