மெய்க்குற்றம்

mey-k-kuṟṟam   n. மெய்+. 1. Ill-mannered bodily action, of whichthere are five kinds, viz., koṭṭāvi, neṭṭai, kuṟu-kuṟuppu, kūṉ-kiṭai, naṭṭuviḻal; கொட்டாவி,நெட்டை, குறுகுறுப்பு, கூன்கிடை, நட்டுவிழல் என்பனவாகிய உடலில் உண்டாம் ஐந்துவகைக் குற்றங்கள். (பிங்.) 2. Permanent defect; நிலைநின்றதோஷம். என் செய்வினையா மெய்க்குற்ற நீக்கி (திவ்.இராமாநுச. 26).