மெழுகு

s. [vul. மெழுக்கு.] Bee's wax, வள்ளியம். (c.)

மெழுகிடல்--மெழுக்கிடல், v. noun. Waxing, smearing with wax.

மெழுகுகட்டிவார்்த்தல், v. noun Pour ing melted metal into such a mould.

மெழுகுகட்டுதல், v. noun. Forming an image of wax to make a mould, for casting images, or statues, &c.

மெழுகுச்சாணை, s. A hone formed of black sand and wax.

மெழுகுச்சீலை, s. A cloth smeared with wax.

மெழுகுச்சேர்வை, s. Cerate.

மெழுகுதிரி-மெழுகுத்திரி-மெழுகுவத்தி --மெழுகுவர்த்தி, s. A wax-candle.

மெழுகுதோய்த்தல், v. noun. Dipping in wax, waxing.

மெழுகுத்துணி, s. A piece of a cloth, smeared with wax.

மெழுகுத்தட்டு, s. Cake of wax, &c.

மெழுகுபதம், s. A thick consistency of melted wax. See பதம்.

மெழுகுபனையன், s. [prov.] Small-pox with pustules small and thick.

மெழுகுபோடுதல், v. noun. Waxing cabi net-work, wooden furniture, &c.

மெழுகுவத்தி, s. A wax-candle, a taper.

மெழுகெடுத்தல், v. noun. [sometimes மெழுகழித்்தல்.] Taking out the wax used in painting chintz, by boiling.

மெழுகெழுதுதல். Painting figures with wax in coloring chintz.

கிறேன், மெழுகினேன், வேன், மெழுக, v. a. [vul. மொழுகு.] To smear, to spread, to coat over with cow-dung, &c., தரைமெழுக. (c.) அவன்செய்தகுற்றத்தையிவன்பூசிமெழுகுகிறான்........ He cloaks [coats over] the faults of the other.

மெழுகிடல், v. noun. Daubing a place with cow-dung, தரைமெழுகல்.

மெழுகுமண், s. Clay used in forming a mould over the figure of wax, in casting.

மெழுக்கு, v. noun. Smearing a floor with mashed earth and cow-dung; or with sandal paste.

மெழுக்குச்சாத்துதல், v. noun. Smear ing a floor. (p.)