மேகலை

mēkalai   n. mēkhalā. 1. Waist-cord; அரைஞாண். அரைசெய் மேகலையான் (தேவா.281, 9). 2. A waist-cord of moonja grass inthree strands, used by a piramacāri; பிரமசாரிதன் இடையிலணிவதற்கு உரிய முஞ்சியாலியன்ற முப்புரிக்கயிறு. முஞ்சியெனும் புன்மூன்று புரியினுறுகயிறு . . . மேகலை (திருவானைக். கோச்செங். 116).3. A jewelled girdle of 7 or 8 strands; மாதர்இடையிலணியும் ஏழு அல்லது எட்டுக்கோவையுள்ளஅணிவகை. மின்னுமேகலையுந் தோடுங் கொடுத்து(சீவக. 2662). (சிலப். 4, 30, உரை.) (திவா.) 4. Cloth;ஆடை. (அக. நி.) 5. Saree; புடைவை. (W.) 6.Ornamental moulding, as on the outside of thevimāṉam

mēkalai   s. a woman's girdle, இடைக் கட்டு; 2. a garment worn by women, சீலை; 3. a row or ridge of peaks on mount Meru; 4. the swelling sides of a mountain.