மொட்டை

s. A bald head, shaved head, முண்டிதம். (c.) 2. Bluntness of an instrument, மழுங்கல். 3. An unmarried young man. (in contempt.)

மொட்டைக்கறுப்பர், s. The servants of Yama, எமதூதர். (p.)

மொட்டைக்குல்லா, s. A flat cap.

மொட்டைத்தலை--மொட்டந்தலை, s. A bald head. மொட்டந்தலையிற்பேன்போலேவெளியாயிருக்கின் றது. It is as evident as a louse on a bald pate. மொட்டந்தலையிற்பட்டங்கட்டியாளவந்தானோ..... Has that bald [incompetent] head come to govern us?

மொட்டைச்சி, s. [masc. மொட்டையன், pl. மொட்டையர்.] Bald female. நாலுமொட்டையர்மாத்திரம்நிற்கிறார்கள். There are only four bald [senseless] pates.

மொட்டைதட்ட, inf. To strip a tree of fruit, &c. எல்லாம்மொட்டைதட்டிக்கொண்டுபோய்விட்டா ன். He has taken away every thing.

மொட்டைப்பார்ப்பாத்தி, s. A brahman widow.--Note. A brahamani who has lost her husband must shave her head; or her hair, adding to her beauty, will entice men, and so be a cord to bind her husband in hell.

மொட்டைப்புத்தி, s. Stupidity, blunt ness of intellect.

மொட்டைமாடு, s. [also மோழை.] A cow, or any of the genus bos without horns.

மொட்டையடிக்க, inf. To shave the head entirely, as the widows of brah mans, and of the கோமுட்டி caste. 2. To shave the head of a criminal, as a punishment.

மொட்டையாய்ப்போக, inf. To become blunt.

மொட்டையாய்வெட்ட, inf. To lop a tree bare. மொட்டையெழுத்தாணி. A blunt style.

மொட்டைவசனம், s. An incomplete sentence; (lit.) a bald sentence.