ருத்திரன்

s. The god Siva who disperses the tears of mortals and demi gods, சிவன்; [ex ருத், to weep.] Wils. p. 77. RUDRA.

உருத்திரகணிகை, s. A courtezan of Siva, a dancing girl of one of his tem ples.

உருத்திரசடை, s. A plant, சிவது ளசி, Ocimum basilicum.

உருத்திரர், s. A class of demigods, inferior manifestations of Siva being eleven in number, viz.: மாதேவன், அரன், உருத்திரன், சங்கரன், நீலலோகிதன், ஈசானன், விசயன், வீமதேவன், பவோற்பவன், கபாலி, சௌ மியன். Wils. p. 77. RUDRA.

உருத்திரவீணை, s. A species of guitar, ஓர்வகையாழ்.

உருத்திராக்கம்--உருத்திராட்சம், s. The nuts of the El&oe;ocarpus ganitrus, worn as beads by religious mendicants of the Siva sect, உருத்திராட்சமணி; [ex அட்சம், eye.] Wils. p. 78. RUDRAKSHA.

உருத்திராட்சதாழ்வடம், s. A large garland or necklace of the sacred beads or the nuts of the El&oe;ocarpus.

உருத்திராட்சமணி, s. A bead as worn by mendicants' widows.

உருத்திராட்சமுகம், s. The figures or lines on religious beads.

உருத்திராணி--உருத்திரை, s. Par vati, பார்ப்பதி. Wils. p. 78. RUDRAN'EE.

உருத்திராபிஷேகம், s. A libation performed by pronouncing the incanta tion called Rudramantra.