வஞ்சனை

vañcaṉai   n. vañcanā. 1.See வஞ்சகம், 1, 2. புலனைந்தும் வஞ்சனையைச்செய்ய (திருவாச. 1, 55). 2. Illusion; மாயை.(பிங்.) வஞ்சனை மானின்பின் மன்னைப்போக்கி(கம்பரா. உருக்காட். 17). 3. See வஞ்சனைப்புணர்ப்பு. சித்திரவஞ்சனை புல்லியவறிந்து (சிலப். 3,56). 4. Lie, falsehood; பொய். (பிங்.) 5. Oath;asseveration; சபதம் (W.) 6. Goddess; தெய்வப்பெண். (பிங்.) 7. Woman; பெண். (பிங்.)

வஞ்சனைப்புணர்ப்பு vañcaṉai-p-puṇarp-pu, n. வஞ்சனை +. A method of compositionin which the letters of the vaṉkaṇam, soundlike those of the meṉ-kaṇam, the stress notfalling on them; இசைகொள்ளா எழுத்துக்களின்மேலே வல்லொற்று வந்தபோது மெல்லொற்றுப்போல நெகிழ்த்துப் புணர்க்கை. (சிலப். 3, 56,அரும்.)

vañcaṉai  

s. Deceit, as வஞ்சனம். 2. A lie. falsehood, as பொய். 3. Hypocrisy, dissimulation, as மாயம். (c.) 4. An oath, a vow, ஆணை. 5. A goddess, தெய்வப்பெண்.

வஞ்சனைபண்ண, inf. To cheat, to deceive.

வஞ்சனையாளன், s. A deceiver.