வல்லிசை

val-l-icai   n. வல்¹ + இசை&sup5;.1. (Mus.) Treble or high note; உச்சவிசை.(பிங்.) 2. (Gram.) Sound of the hard consonants; வல்லோசை.

vallicai   n. prob. valli-ja.Snake; பாம்பு. (அக. நி.)

vallicai   s. see under வல், வல்ல adj.