விரகு

viraku   n. [T. veravu, K. beragu.] 1.Means, expedient, contrivance; உபாயம். கண்ணாலே கண்டாலல்லது பஜிக்க விரகில்லை (ஈடு, 1, 3,ப்ர.). 2. Cleverness, prudence, tact; சாமர்த்தியம்.விரகி னீட்டினான் (சீவக. 328). 3. Cunning; தந்திரம். காமம் விற்கின்ற விரகிற்றோலாப் பொய்வினைமகளிர் (கம்பரா. இந்திரசித்துவதை. 28). 4. Discretion, discriminative knowledge; விவேகம்.விரகினரில்லா வவைபோல் (திருவானைக். சம்புமு. 41).5. Enthusiasm; உற்சாகம். வனஞ்சென்று விரகிற்புக்கான் (மேருமந். 342). 6. Confectionery;பண்ணியாரம். வேறுபல் லுருவின் விரகு தந்திரீஇ(பொருந. 108).

viraku   s. discretion, prudence, உணர்வு; 2. dexterity, சமர்த்து; 3. means, expedient, உபாயம்; 4. destruction, அழிவு.

விரகறிந்தவன், an adult, one that has reached the age of discretion.

விரகன், a skilful person; 2. a conceited person.