வெக்கை

vekkai   n. prob. வெம்-மை. [K.beṅke, M. vekka.] 1. Heat; உஷ்ணம். பூவில்வெக்கை தட்டும் (ஈடு, 5, 9, 2). 2. Sultriness;புழுக்கம். 3. Radiated heat, as from a hot place;உஷ்ணப் பிரதேசத்தினின்றும் வீசும் அனல். 4.See வெக்கைச்சூடு. 5. Pox, small-pox; வைசூரிநோய். (W.) 6. Rinderpest, cattle plague;மாட்டுநோய்வகை. (W.) 7. Threshing-floor;கடாவிடுங்களம். வெக்கைப் பரூஉப்பக டுதிர்த்த . . .நெல்லின் (பதிற்றுப். 71, 3).

vekkai   s. the heat of a close place, காங்கை; 2. heat rising from the ground, நிலக்கொதிப்பு; 3. looseness with which cattle are affected.

மாட்டுக்கு வெட்கை தாக்குகிறது, the ox or cow has looseness.

வெக்கை நோய், looseness with which cattle are affected; 2. pox, smallpox.